Wat me opvalt in Kroatië, is dat er van twee dingen heel veel zijn: pinautomaten en Duitsers. Ik heb een onderzoekje gedaan of er wellicht een causaal verband is. Uitkomst: ik vind van wel. Onze oosterburen maken namelijk in 80% van de betaalgevallen nog gebruik van contant geld. Daar spelen de Kroaten dus gewoon slim op in door ze op elke hoek van de straat van dienst te zijn. De Duitsers trekken de pinautomaten leeg, en de Kroaten de Duitsers. Ziedaar het verband.
Slimme strategie
Voor we naar Kroatië gaan, rijden we eerst nog naar de Sloveense kust vanaf Camp Plana. Deze camping ligt strategisch uitstekend, omdat je van hieruit veel hotspots in verschillende windrichtingen makkelijk en binnen een uur bereikt. Ljubljana, Bled, de kust en de mooiste Nationale Parken. Moeder en haar twee zoons runnen deze plek sinds vorig jaar mei. Dat doen ze goed. In het fijne restaurant ‘Bar 66’ hebben pizza’s, patat en hamburgers de kaart niet gehaald; enkel lokaal, vers en homemade. Hun sanitair is Michelinwaardig. Zelfs in het hoogseizoen nemen ze maar 50% plaatsreserveringen aan. De andere helft van het eenvoudige maar functionele kampeerterrein is voor aanwaaiers. Slimme strategie als je het mij vraagt voor een Base Camp als dit. Ook slim is de aanpak van de boerderij in Slope waar we daarna uitkomen. Je staat er gratis en wat schapen houden een oogje in het zeil. De boerin biedt diner, lunch en ontbijt aan. Geld voor de overnachting accepteert ze niet, maar je gúnt deze vriendelijke vrouw gewoon iets. Daarom ontbijten we bij haar. Het is meer dan we op kunnen. Het ‘meer dan’ krijgen we mee.
Peperduur zout
Het valt meteen op. De kust van Slovenië is anders dan de rest van het land. De natuur, de huizen, de mensen. Het voelt ineens alsof je in Italië zit. Los van het klimaat, historisch gezien niet zo gek. Er is een hoop geknokt en onderhandeld over dit deel, waarbij vooral de Venetianen de touwtjes lange tijd in handen hadden. Piran heeft een mooi plein met aangrenzend de haven en goede ronddwaaltraatjes. Ten zuiden van de stad liggen zoutvlaktes. We kunnen met de fiets door het enorme gebied dat verdeeld is in allemaal aparte vakken. Hier winnen ze al 400 jaar op dezelfde manier zout. Die ambachtelijke klus begint pas ergens in juni, dus we zien niet precies hoe dat gaat. Natuurlijk is er aan de toerist gedacht: een zoutshop. Een beetje zoutloos type verkoopster vertelt over zout alsof het goud is. Ook al nemen we het verhaal met een korrel zout, de prijs van zout is hier peperduur. Zo zout hebben we het niet eerder gegeten. Maar we zijn niet zo flauw door op elke slak zout te leggen. Daarom nemen we een zoutzak mee en we zouten op naar het volgende land: Kroatië.
Bastonen laten kopjes trillen
Even schakelen. In tegenstelling tot Slovenië is in Kroatië de voetafdruk van het massatoerisme al flink diep in de grond gestampt. De kust, in elk geval in Istrië waar we aangekomen zijn, is vergeven van knoeperds van campings. Ok, prachtig aangelegd en de faciliteiten zijn optimaal. Maar de charme waar wij vooral van houden, is ver te zoeken. Voor elk wat wils. Voor nu is de eerste grote camping die we aan zee treffen ok, want we hebben huishoudelijke klussen te doen. Dat gaat hier prima. Slapen niet. Er is een vierdaags festival, zo’n kleine 500 meter verderop. Ongelogen: de bastonen laten de kopjes op de tafel in onze camper trillen. Tot 6 uur ’s nachts. Vooruit… ’s ochtends. Ook al was het vanuit bed, het is lang geleden dat we een nachtje hebben doorgehaald. We zijn best wat gewend, houden zelf van een feestje en gunnen het anderen zeker. Maar het geluid was angstaanjagend, bijna intimiderend hard. Niet normaal. Wegwezen. Heel snel. Een uurtje zuidelijker vinden we de rust terug op een familiecamping met nog geen 50 plekken. Aan zee en met charme. Hier komen we bij van een feestje waar we niet zijn geweest.
Nudistencamping hoort bij je opvoeding
Vanaf de familiecamping fietsen we zo’n 10 km naar Rovinj via een route langs de kust. Een deel gaat over een paar giga-campings. Waar de een stopt, begint de volgende. Een ‘welkome’ afwisseling is de nudistencamping waar we na een gemiste afslag ineens dwars doorheen fietsen. Hoort ook bij de opvoeding. Na al het campinggeweld is het verder een prachtige route met panoramaatjes die schreeuwen om stoere fietsfoto’s. Rovinj heeft nog een bedrijvige vissershaven, dus de zondagslunch bestaat uit de vangst van de dag; of die van gister. Maakt niet uit, het is lekker. Net als het drentelen door de straatjes van deze plaats. De toren van de St. Eufemiakerk heeft 190 krakkemikkige houten treden die je op moet voor een 360 graden uitzicht waarvan ze beneden vertellen dat het mooi is. Klopt.
Wreed gevecht in Pula
Weer wat verder langs de kust naar beneden, hebben de Romeinen in het 3000 jaar oude Pula een aardige sandaalafdruk achtergelaten. Het amfitheater in het centrum is daar het nog overeindstaande bewijs van, dus daar moeten we heen. Het verhaal van Romeinen, gladiatoren en slaven vinden onze jongens maar wat boeiend. Het blijft alleen een gek idee om in een stadion te staan waar duizenden toeschouwers hebben gekeken naar een paar mensen die elkaar een kopje kleiner maakten. Of in stukken werden gescheurd door wilde dieren. Wreed. Ook wreed is het gevecht met mijn oudste zoon dat ineens plaatsvindt midden in de arena. Het lukt me om Gijs met de rug op de grond te drukken en ik smeek de Keizer (Teun in dit geval) om zijn duim naar beneden te steken. De Keizer spaart z’n broer, zodat we alsnog met z’n vieren verder kunnen door Pula. Leuke stad om gezien te hebben, maar super enthousiast worden we er nou ook weer niet van.
Extra-Goboony-Plus-Bonus-Service
Margje, van Goboony, heeft me aan Guus en Sandra gekoppeld die ook wekelijks fijne blogs plaatsen op deze inspiratiepagina. Ze reizen door dezelfde hoek van Europa en lopen wat weken op ons voor. We maken dankbaar gebruik van hun ervaringen. Nu heb ik dus ook rechtstreeks contact met ze. Handig om te vragen naar wat extra tips, die met veel enthousiasme door hen worden beantwoord. Super! En dankjewel Margje voor deze Extra-Goboony-Plus-Bonus-Service. Bijna Hemelvaart. Op naar het prachtig Cres met de veerboot. Een vaart naar de hemel op Aarde? We gaan het zien. En daarna hier op Goboony.nl beschrijven.
